بررسی اثر ضدباکتریائی عصاره هیدروالکلی مریم گلی (saliva officinalis) و پونه (menta longifolia) بر سه باکتری عامل پوسیدگی دندان در شرایط آزمایشگاهی

سابقه و هدف: با توجه به ابتلای درصد بالایی از جمعیت به پوسیدگی دندان با ماهیت عفونی-میکروبی و اعمال هزینه های هنگفت درمانی بویژه در گروه های پرخطر مانند افراد دچار خشکی دهان، پیشگیری و کنترل آن بسیار حیاتی است. از طرفی به دلیل اقبال جامعه جهانی و کشورمان به درمان های سنتی و لزوم استخراج دارو از مواد طبیعی و گیاهان داروئی، مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر آنتی باکتریال عصاره دو گیاه مریم گلی و پونه که در متون طب سنتی از موارد پرکاربرد در درمان بیماری های دهان و دندان هستند، بر باکتری های عامل پوسیدگی دندان به صورت in vitro صورت پذیرفت. مواد و روشها: در مطالعه تجربی حاضر از دو گیاه مریم گلی و پونه به روش maceration عصاره هیدروالکلی تهیه و اثر آنتی باکتریال آنها به روش broth macrodilution بر روی باکتری های استرپتوکوک موتان، لاکتوباسیل رامنوز و اکتینومیسس ویسکوز ارزیابی شد. نتایج توسط آزمون mann whitney آنالیز و مقایسه شدند(0.05>p). یافته ها: میزان حداقل غلظت بازدارندگی (mic) عصاره مریم گلی و پونه برای استرپتوکوک موتان به ترتیب 25/6 و 5/12µg/ml، برای لاکتوباسیل به ترتیب 56/1 و 12/3 µg/ml و برای اکتینومیسس ویسکوز به ترتیب 5/12 و 100 µg/ml به دست آمد. نتیجه گیری: روش broth macrodilution نشان داد هر دو عصاره مریم گلی و پونه بر هر سه گونه باکتری اثر بازدارندگی رشد داشتند که این اثر برای مریم گلی به طرز معنی داری (0.05>p) بیشتر از پونه بود و در محدوده غلظت مورد بررسی هر دو عصاره بر هر سه باکتری اثر باکتریسیدال نیز داشتند.